محمد دادکان: من فوتبال را تعلیق نکردم، شما دارید ورزش را تعلیق می کنید

دادکان با صراحت تمام پاسخ بیانیه کمیته ملی المپیک را داد.

طرفداری - محمد دادکان، رئیس سابق فدراسیون فوتبال پاسخ بیانیه کمیته ملی المپیک را داد.

محمد دادکان که با برنامه رادیویی ورزش ایران مصاحبه می کرد، در پاسخ به این سوال که برای حرف هایی که زدید، مستنداتی دارید، گفت:

هیچجا حرفی را بدون مستندات نزده ام.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همیشه تلاشم این بوده صادقانه صحبت کنم. همه مدارک را دارم و برای دوستان شما فرستادم که روی سایت تان بگذارید، آقایان ببینند جناب توماس باخ چه چیزی گفته اند. آقایان در خبرگزاری دولتی برنا هم که پول می گیرند و قلم را می فروشند در نظر داشته باشند که خبرنگار شدن چه آسان و خبرنگار مردن چه سخت است.

وی در این خصوص که آن مدارک اظهارات باخ نبوده و فقط جنبه مقاله داشته گفت:

مال باخ بیانیه نبود. بیانیه باخ این بود که می گفت ایران قول داده تا تبعیض های خود نسبت به منشور المپیک را رفع کند. ایران را محروم نمی کنیم چون ایران در نامه ای رسمی به ما گفت از تبعیض های سیاسی علیه ورزشکاران اسرائیلی اجتناب می کنیم. رئیس کمیته ملی المپیک ایران و وزیر ورزش ایران هم تعهد دادند تا منشور المپیک را کامل رعایت کنند. 

وی در خصوص بخشی از بیانیه کمیته ملی المپیک که گفته اند اظهاراتش به ضرر ورزش ایران است، گفت:

من به ضرر کسی صحبت نکردم، این نامه ای است که آنها فرستاده اند، مرا از چه چیزی می ترسانند، اکنون مرا تهدید می کنید؟ من در زمین بیگانه بازی می کنم یا شما؟ این اتفاقات رخ داده به من چه ارتباطی دارد. مگر کار من هستند این مسائل؟ این اتفاقات مال 4-5 ماه پیش است.

خبرنگار در این خصوص گفت این نامه ها از کجا به دست شما رسیده است؟ حتی آقای نبی هم پاسخی به شما داده است که نامه فیفا به فدراسیون مطلقا به تعلیق اشاره ای نشده است. دادکان در این خصوص گفت:

این نامه را من ننوشته ام. سلطانی فر و صالحی امیری امضا کرده اند. آنها الان در موقعیتی قرار دارند که در گوشه رینگ هستند. اینکه من این مسائل را می گویم، بازی در زمین حریف و تشویش اذهان عمومی است؟ در زمان بازیم بله در زمین حریف بازی می کردم ولی این آقایان عمری است که در زمین حریف بازی می کنند.

وی در ادامه گفت:

در نامه نوشته که مسئول کمیته ملی ایران و ورزش کشور به من نامه کتبی دادند تا منشور المپیک را به طور کامل رعایت کنند. من خدایی نکرده به کسی تهمتی نمی زنم. من دین ترس تر از آنها هستم. اگر آنها در روز یک دروغ می گویند، من نصفی می گویم.

دادکان در این خصوص که آیا نامه ای که دست او و کمیته ملی المپیک است، مشابه هم هستند گفت:

هردو نامه یکی است. آنها متوجه هستند. نمی خواهند فعلا رسانه ای کنند.

در این حین مجری گفت که این موضوع بالاخره روزی رسانه ای می شد چرا پس حرف های شما را تکذیب می کنند؟

مگر شما قرارداد ویلموتس را دیدید که این را می خواهید ببینید؟ این نامه هم مثل آن و بسیاری پرونده دیگر. شنیدید بگویند 8 میلیون فرانک سوییس جام جهانی کجاست؟ فیفا همه چیز را رد کرد. اگر من بگویم به ورزش کشور برسید، این به ضرر ورزش کشور است؟

وی در خصوص بیانیه کمیته ملی المپیک در خصوص آخرین بودن در لیست 43 نفره وزارت ورزش گفت:

اگر من در 43 نفر، نفر چهل و سوم بودند، آقایان جزو 4 میلیون نفر هم برای انتخاب وزیر و رئیس کمیته ملی هستند؟ آقایان با چه چیزی به این مراتب رسیده اند. اگر کار بلد بودند، وضعیت به اینجا می رسید؟ در سال 98، نزدیک به 30 نفر ورزشکار پناهنده داشتیم، همه آنها بد بودند؟ تازه بر علیه شان هم صحبت کردند و گفتند، رفتند که رفتند! شما مدیر ورزش کشور هستید. زبان ورزش کشور با زبان اقتصاد متفاوت است، کسی که به ورزش می آید باید زبان آن را داشته باشد. هیچ واهمه ای از کسی ندارم و من برای شما فرستادم. شما هم پاسخ و مدارک مرا منتشر کنید. آقایان هاشمی طبا و یک نماینده مجلس هم در خصوص تعلیق ورزش ایران گفته بودند.

دادکان در مورد سهمش از تعلیق فدراسیون فوتبال در دوره اش گفت:

من تعلیق کردم یا کسی که مثل این آقایان مدیر ورزش کشور بود. آن آقا مرا کنار گذاشت. من استعفای رسمی اعلام کردم اما فیفا قبول نکرد و گفت برای ما رئیس فدراسیون ایران دادکان است.

 

وی در پاسخ به اینکه اگر جلوتر استعفا می کرد، فوتبال ایران تعلیق نمی شد گفت:

هیچکس به من نگفته بود استعفا کن، چرا باید استعفا می کردم؟ بین بازی ایران و آنگولا فهمیدم اخراج شده ام که فیفا گفت ما قبول نمیکنیم و از نظر ما دادکان رئیس فوتبال ایران است. همه می دانند تعلیق کار من نبود.

وی در خصوص عدم تغییر بخشی از اساسنامه در زمان مهرعلیزاده که می گفت رئیس سازمان تربیت بدنی می تواند رئیس فدراسیون را عوض کند، گفت:

رئیس سازمان تربیت بدنی حق تغییر رئیس فدراسیون را ندارد.

چجوری شما را پس اخراج کردند؟

اخراج کردند که تعلیق شدند و بعد از آن به امیر قطر گفتند و تعهد داد که موضوع رفع شد. در این سال ها چند بار می خواستند رئیس فدراسیون را عوض کنند، توانستند؟ فدراسیون فوتبال با بدمینتون فرق دارد. آنها نمی نوانستند مرا بردارند اما وقتی برداشتند  فیفا با این تصمیم مقابله کرد. کسانی که می گویند من فوتبال ایران تعلیق کردم، همه کارشناسان می دانند که تعلیق کار من نبود، کار خود آنها بود. الان چه؟ فوتبال، کشتی و جودوی ما همه در مرز هستند. آقایان در رسانه ها پول خرج می کنند که کسی نفهمد ولی من دادکان می گویم. حالا مرا تهدید می کنید؟ به پیغمبر اگر می توانید کاری کنید.

منبع: طرفداری

کلیدواژه: بیانیه کمیته ملی المپیک رئیس فدراسیون ورزش ایران ورزش کشور

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۱۷۶۲۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چه شده که زنان در ورزشگاه ها حرف های رکیکی می زنند که تا حالا مختص مردان بود؟

روزنامه هم میهن نوشت: اتفاقاتی که این روزها در فضای ورزشی ایران رخ داده است، از یک نظر پدیده جدیدی محسوب نمی‌شود. در حقیقت، ساختار سیاسی ایران با دو مشکل اساسی در این موضوع مواجه است. ازیک‌سو، نمی‌خواهد خود را با ضوابط عمومی فدراسیون‌های جهانی یا کمیته بین‌المللی و منشور المپیک سازگار کند و درعین‌حال، می‌خواهد که همچنان از مزایای عضویت در این نهادها بهره‌مند شود و در مسابقات المپیک و جهانی و باشگاهی شرکت کند. از سوی دیگر، نمی‌خواهد یا نمی‌تواند خود را با الزامات فرهنگی ورزش در داخل کشور تطبیق دهد.

ریشه این مسئله نیز در ناسازگاری فرهنگ ورزشی با ارزش‌های سنتی است. این ناسازگاری به‌ویژه در ورزش زنان اهمیت بیشتری دارد. در سنت اجتماعی ما زن اساساً واجد جایگاهی نبود که بخواهد برای اثبات خود به صحنه بیاید و از آن مهمتر سرود برابری با مرد را بخواند. آن سنت الزامات خاص خود را به رفتار و پوشش و جایگاه زنان بار می‌کرد.

ولی زن در جامعه جدید تمام این محدودیت‌ها را رد می‌کند. شاید تعجب کنیم که چرا برخی از زنان نیز همپای مردان از کلمات رکیک استفاده می‌کنند. کلماتی که حتی کاربرد آن از سوی زنان وجاهت منطقی ندارد. علت این پدیده در همین اصرار به برداشتن مرزهای تمایزی است که چون به اجبار ایجادشده شکل‌های افراطی و حتی مضحک هم پیدا کرده است.

مشکل مهم و دیگر این ساختار داشتن تصور حق انحصاری امور به‌ویژه در حوزه فرهنگ نزد صاحبان قدرت است این تصور موجب شده که در اجرای اهداف فرهنگی به‌کلی ناکارآمد شوند. نمونه آن فضای عمومی ورزشگاه‌ها به‌ویژه فوتبال است که متاسفانه در کشتی هم هست و در سال‌های اخیر به والیبال و سایر رشته‌های ورزشی هم سرایت کرده است.

سیاست‌زدگی در ورزش، انحصار نسبی در مالکیت تیم‌های ورزشی، کوشش برای تبدیل ورزش به ابزاری برای پیشبرد اهداف فرهنگی غیرمرتبط با ورزش، عدم حضور مردم و ذینفعان در مسائل و مدیریت باشگاه‌ها و نیز تنظیم مقررات عمومی فضاهای ورزشی، در کنار علاقه وافر برای حضور در رقابت‌های ورزشی در سطح بین‌المللی و کوشش برای کسب مدال و جام و افتخار به آنها؛ جملگی موجب ایجاد سیاست‌هایی متعارض و فضایی مغشوش در ورزش شده است که دیر یا زود هزینه آن هم باید پرداخته شود.

این‌گونه تعارضات و عوارض در اغلب حوزه‌های مدیریتی وجود دارد ولی به عللی از جمله ضرورت تبعیت از منشور المپیک و مقررات فدراسیون‌های جهانی؛ در ورزش برجسته و مشهود شده است؛ زیرا در صورت عدم رعایت ضوابط این نهادهای بین‌المللی، امکان اخراج از فدراسیون‌های ورزشی جهانی وجود دارد و از آنجا که ورزش به‌ویژه ورزش قهرمانی رکن مهمی در تامین اوقات فراغت یا حتی هویت‌بخشی جوامع جدید است، تن دادن به اخراج موجب بحران داخلی خواهد شد.

فراموش نکنیم که ایران همچنان در حوزه ورزش در مقایسه با کشورهای مشابه خود حرف‌های زیادی برای بروز استعدادها دارد. بعلاوه پربیننده‌ترین شبکه تلویزیونی ایران با فاصله زیاد، شبکه‌هایی است که به ورزش می‌پردازند و الا صداوسیما فاقد مشتری جدی خواهد بود.

مجموعه این وضعیت در ورزش ایران موجب شده که حکومت هم در داخل و هم در خارج دچار چالش شود. چالش‌هایی که با گذشت زمان تشدید می‌شود و به اتخاذ تصمیمات به نسبت عجیب منجر شده و خواهد شد.

راه‌حلی جز سیاستگذاری بدون تناقض یا با تناقضات اندک نیست. با ممنوع کردن حضور زنان یا مردان در ورزشگاه‌ها هیچ مسئله‌ای حل نخواهد شد. مقررات پوشش هم همچنان دامن‌گیر فدراسیون‌های ورزشی خواهد بود.

کانال عصر ایران در تلگرام